Opnieuw ontdekt...

Een volle coupé, 8:32u. De trein nadert het station.
Ik lees de laatste zinnen van Louis Couperus'
Langs de lijnen van geleidelijkheid.
Uit. Dicht.
Hoe is het mogelijk, dit kan toch niet?
Niet zo... Ik sta op, wankel.

Uitchecken. Uitchecken moet ik.

En dan die andere prachtige: